Goud, Zilver en Brons

Bij de titel van Goud, Zilver en Brons denk je al gauw aan sport en wellicht nog aan de Olympische Spelen die net achter ons liggen. Aan de prestaties die daar geleverd zijn, de nieuwe records, de vreugde en het gejubel. Daartegenover staat bij het net niet halen van die gouden plak, de teleurstelling, de pijn, het verdriet, het ongeloof en frustratie. Je af gaan vragen van “Hoe dan?”

Die vraag heb ik mij de afgelopen weken en maanden in mijn campingwerk ook gesteld; ‘Hoe dan?’ Ik had al veel eerder een blog willen schrijven. Het is echter erg lastig, als je zelf verkeerd in momenten van frustratie, stress, teleurstelling en ongeloof om dan een positief verhaal te gaan schrijven. Ik gebruik de titel: Goud, Zilver en Brons nu als een soort van metafoor om aan mijn campingwerk van de afgelopen weken een positieve draai te gaan geven.

GOUD

Het was goud, toen ik half juni Camping Rosapineta aan de Adriatische Kust mocht gaan verlaten. Op weg naar mijn eigen camping in Umbrië. Maar omdat ik aardig wat overuur had gemaakt, mocht ik even tot rust komen op camping Norcenni in Toscane. Het was in die periode van het EK voetbal 2024. En met collega’s uit o.a. Nederland, Engeland, Schotland en Polen beleven we spannende, zenuwslopende maar zeker ook zeer gezellige live voetbalavonden op het terras van de bar. Daar kijk ik echt met een grote gouden glimlach op terug.

ZILVER

Na een verplichte week van rust, zou je denken dat ik mocht vertrekken naar mijn eigen camping. Het verliep even anders. Het goud gaat plaatsmaken voor zilver. Met een camping in opbouw, weet je eigenlijk wel dat de start van zo’n seizoen enige consignaties met zich mee gaat brengen. Dat bleek wel toen ik te horen kreeg dat ik nog niet op mijn eigen camping terecht kon. Dus werd het bijna elke dag op en neer rijden van Toscane naar Umbrië, 1,5 uur heen en 1,5 uur terug.  We kwamen al gauw tot de conclusie dat er nog echt heel veel gedaan moest worden op de camping zelf. Het werd een zilveren periode van wisselende stemmingen. Aan de ene kant er gewoon voor gaan, met de vakantiegast in het achterhoofd, waar je het eigenlijk allemaal voor doet. Aan de andere kant het gevoel van teleurstelling en onmacht van ‘hoe dan jongens?’

BRONS

‘De voorstelling: Hoe om te gaan met teleurstellingen is wederom uitgesteld’, is een quote die ook van toepassing was op onze openingsdatum die continu werd uitgesteld. Na een verblijf van 3 weken op Camping Norcenni reisde ik begin juli dan eindelijk naar mijn eigen camping aan het Trasimenomeer in Umbrië. De teleurstelling, de frustratie en de stress zijn dan al eigenlijk de orde van de dag. Er worden dingen beloofd, die vervolgens niet uitgevoerd worden. In periode van zilver en brons heb ik vaak gedacht: ‘ik stop ermee, zoek het allemaal maar uit, ik ga naar huis’. Wat toch wel bijzonder te noemen is voor iemand die het campingwerk nog steeds hoog in het vaandel heeft staan.

En toch ging ik naar huis. Onverwacht. Een gebeurtenis binnen je familie, doet je beseffen dat werk, maar gewoon werk is. En dat dacht mijn werkgever ook. Ik kreeg 2 weken vrijaf om terug te keren naar Nederland voor familiebezoek. Dat was heel fijn. Er zijn voor mijn familie en even die knuffel ontvangen, die ik zo hard nodig had.

Terug naar Zilver

Na 2 weken van rust, bezinning en familiebezoek in Nederland ben ik inmiddels weer teruggekeerd op mijn camping in Umbrië.  Met een andere mindset. Frustraties en stress achtergelaten in Nederland. Nu terug met de gedachten dat ik er 100% wil zijn voor mijn gasten en onze mooie nieuwe accommodaties. De rest heb ik even losgelaten.

Nog kleine 2 maanden genieten van de camping, de omgeving, mijn gasten en accommodaties. Het helpt enorm dat de samenwerking met de campingreceptie echt uitmuntend is. Elkaar nu helpen in alle opzichten, dat is echt wel prettig te noemen. De opmerking ontvangen dat ik 1 van hun ben en de vraag gesteld krijgen of ik hier volgend jaar terugkom, doet mij dan toch wel weer goed.

Goud, Zilver en Brons; Een Gouden seizoen gaat het ‘m niet meer worden, Brons wil ik echter achter me laten, dus een verbetering in prestatie naar Zilver dat moet nog wel lukken.

2 reacties:

  1. Wat knap dat je het toch nog zo hebt volgehouden.
    Volgend jaar weer terug?……ik snap dat ze je graag willen, we weten hoe toegewijd je bent.

  2. Pingback: Het Is Mooi Geweest - > The Explorer <

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.